14 sep Administratie, noodzakelijk of nood vs zakelijk?

Administratie, voor mij klinkt het als een heel vies woord, het is niet mijn favoriete bezigheid. Nog vervelender dan strijken. Daarom heb ik voor ons gezin bijna alles in automatische incasso. Ik ben er gewoon heel slecht in. Hier raken rekeningen ook altijd kwijt, als ik ze niet gelijk betaal. Gelukkig is het nog niet tot nare taferelen gekomen, maar had ik al gezegd dat ik de administratie echt niet leuk vind?

En dan heb ik ook nog een eigen bedrijf, en daar moet ik ook administratie voor doen, heel veel administratie, offertes en facturen maken, facturen inkloppen, urenadministratie, maar ook algemene voorwaarden en nog veel meer. Ik haat administratie, maar ja, als er geld op de rekening moet komen, dan zal ik wel moeten. Stiekem stel ik het ook veel te lang uit.

Zo is het nu zaterdag ochtend. Ik word rond 6.30 euforisch wakker, want hoera, sinds deze week heb ik er 2 nieuwe opdrachtgevers bij. Corona heeft er hier flink ingehakt, bij veel bedrijven ging de kraan dicht en dan gaan externen er als eerste uit. Dat ik in één week tijd twee opdrachtgevers bij heb, dat geeft wel een heel fijn gevoel.

En toen de schrik, want Corona, en de zomervakantie, de kinderen waren zoveel thuis, dan gaan sommige administratieve taken wat naar de achtergrond, want tja, ik haat administratie. Ik ben liever met mensen bezig.

Toen ik deze zaterdagochtend nog in bed lag, met mijn 2 jongens tussenin. Die waren dus weer stiekem tussenin gekropen ergens in de nacht en ik heb er niets van gemerkt. Heerlijk! Ik wilde nog verder slapen, maar mijn gedachtes gingen met mij aan de haal, want ja, het is wel fijn als de bedrijfsadministratie up-to-date is, als ik voor beide bedrijven begin.  Daar zat ik dan om 6.40, wasmachine alvast aan gezet, dit weekend wil ik Mount-Washmore ook bedwingen. Kop koffie en mijn laptop opgestart. Eerst de facturen, ooh, heb ik die factuur nog niet verstuurd? Gelijk maar doen. Ooh die rekening is nog niet betaald, herinnering eruit. En zo kwam ik langzaamaan in de flow en werd stiekem wel gelukkig van, dat bepaalde taken snel waren bijgewerkt.

En dan nu de uren checken van afgelopen week. Het was inmiddels 7 uur. Ik hoor mijn man naar de badkamer gaan en net iets te hard te deur dichtgooien. Oei, als er maar geen kind wakker wordt…. 5 seconden later hoor ik de jongste huilen en om mij roepen. Snel naar boven, want anders maakt hij de ander wakker. Ik duik met de jongste in zijn bed en wil hem in slaap knuffelen en dan komt mijn man uit de badkamer….. Een harde nies en een bonk, die botst zeker ergens tegen aan, want ja, die nies kwam wel uit zijn tenen. En juist, andere ook wakker en de dag is begonnen. Want een mannengezin, dat is met veel herrie, stoeien en direct op stoom.

Zou ik daarom zo’n hekel hebben aan de administratie? Gewoon, omdat ik het niet kan afmaken zoals ik het wil!? Ik denk het niet, ik HAAT het gewoon. Ik klap mijn laptop maar weer dicht, hopelijk morgen een nieuwe kans.